«Με μεγάλη αγάπη και θαυμασμό, όπως φανερώνεται κι από την εισαγωγή του βιβλίου, με τη φανταστική συνομιλία μεταξύ του νεοέλληνα συγγραφέα και του Γάλλου δραματουργού, η οποία απηχεί το Παράδοξο του Ηθοποιού, του Ντιντερό, ο Παναγιώτης Ζαφείρης επανατοποθετεί και επαναπραγματεύεται τους οικείους μολιερικούς ήρωες στην Ελλάδα του σήμερα.

Διατηρώντας τόσο τον βασικό ιστό των ιστοριών, την κωμική αλλά κυρίως τη σατιρική διάθεση του Μολιέρου, ο Ζαφείρης παρουσιάζει, μέσω των κωμωδιών του, τη διαχρονικότητα των παθών, των τάσεων και των επιθυμιών της ανθρώπινης φύσης που κινούμενη με βάση, άλλοτε το θυμικό κι άλλοτε το συμφέρον, καταλήγει να επιδρά στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο και να δοκιμάζει τις δυναμικές και τις ισορροπίες των ανθρώπινων σχέσεων.

Μ’ έναν τόνο αλέγκρο, αισιόδοξο και με συγκεκριμένη στόχευση στην ουσία του, ο Παναγιώτης Ζαφείρης αποτίει φόρο τιμής σ’ ένα θέατρο κλασικό μεν, που σπαρταράει ζωντανό γύρω μας (και μέσα μας) δε».